عناصر نورگیری در معماری سنتی

عناصر نورگیری در معماری سنتی

این عناصر در معماری سنتی ایران از دو جهت مورد مطالعه قرار می گیرند،

گروه اول به عنوان کنترل کننده های نور مانند انواع سایه بان ها و دسته دوم نورگیر ها.

گروه اول نقش تنظیم نور وارد شده به داخل بنا را به عهده دارند و به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول آنهایی که جزو بنا هستند مانند رواق و ….

دسته دوم آنهایی که به بنا افزوده شده و گاهی حالت تزئینی دارند مثل پرده.

عناصری که به عنوان نورگیرها مطرح می شوند نام های مختلفی دارند

ولی همه نورگیر هستند و عبارتند از: روزن، شباک، در و پنجره مشبک، جام خانه،

هورنو، ارسی، روشندان، فریز و خوون، گلجام، پالکانه، فنزر، پاچنگ و تهرانی.

در مقابل عناصری مانند رواق، پرده، تابش بند، سایه بان ها، سرادق و ساباط قرار دارد که

نقش کنترل کننده نور و تنظیم آن برای ورود به داخل بنا را به عهده دارند.

مسجد- رواق
نورپردازی

مسجد- رواق
نورپردازی

مسجد- رواق
نورپردازی

اگرچه اولین وظیفه نور، روشن کردن فضا و فرم های ساختمانی است؛

با این حال نور چه طبیعی و چه مصنوعی علاوه بر این کارکرد اصلی خویش، می تواند نبوغ معمارانه را برجسته تر نماید.

اشتباهات را بپوشاند و پنهان کند، توجه بیننده را جلب نماید و یا اینکه باعث شود مکانی مقدس یا امن به نظر برسد.

فناوری­ های جدید نورپردازی،ابزارهایی در خدمت نورپردازی معماری هستند

که در سال­های اخیر مورد توجه طراحان بسیاری در اقصی­ نقاط جهان قرار گرفته ­اند.